Над гробиштата виси густа магла — толку густа, што како да сака да ги скрие тајните што земјата веќе ги голтнала. Само капките [...]

Беше седум часот наутро. Јас уште дишев тивко, уморна, со затворени очи. Во следната секунда — целата реалност ми се урна врз лицето. [...]

На линијата не бил возрасен човек — туку мала девојка со тивок, потресен глас. — Ве молам… дојдете кај нас. Под мојот кревет [...]

Моментот кога постарата ја зеде бебето в раце беше благ, топол, речиси свет.Сè додека не ми кажа реченица што ми ја замрзна крвта. [...]

Шерон Стоун отсекогаш била жена која живее храбро, зборува искрено и го прегрнува животот со ентузијазам со кој малкумина можат да се мерат. [...]

„НЕ ОТВАРАЈ“. Во грлото ми се скоцка сува топка. Кој нормален човек би сокрил таква папка… во колбаса? Се вкочанив неколку секунди, но [...]

Под последната реченица, со раздрман, треперлив ракопис, стоеја уште три зборови: „Тоj не ми е татко.“ Во истиот момент човекот остана без здив.Автоматски [...]

Го доближив телефонот до лицето. Срцето ми чукаше како да сака да избега од градите. Токму до креветчето на мојот син…стоеше некој. Не [...]

Таа не можеше да дише.Не можеше да зборува.Усните ѝ се тресеа. — Вие… не е можно… — прошепоти, но гласот ѝ предавнички затрепери. [...]

Со годините сите во селото одамна заборавија на нејзиниот подвиг — дека во нејзиниот дом некое време живееле диви животни. Луѓето си живееја [...]