Небото над гробиштата висеше тешко и сиво, како да беше од олово. Ситен дожд повремено ронеше, оставајќи темни дамки врз црните ткаенини на [...]

Поминале скоро пет години од тој ден, а сепак секогаш кога влегувам во лифт, ми се чини дека повторно го слушам тој длабок, [...]

Тој ден го паметам до најситен детаљ. Утрото започна во целосен хаос — брзање за да се спакувам, речиси без спиено, со постојан [...]

Беше обично утро. Сонцето штотуку почнуваше да се крева над хоризонтот, облевајќи го селскиот пат со златести и килибарни нијанси. Воздухот беше свеж, [...]

Реката тој ден изгледаше тивка, речиси мирна. Лесна магла се спушташе над површината, криејќи ги нејзините студени и длабоки води. Сè изгледаше спокојно, [...]

Беше обично работно вечe, едно од оние кога градот изгледа премногу уморен за да дише. Метролинијата бучеше низ своите подземни коридори, носејќи вагон [...]

Вечерта во малиот град требаше да биде мирна. Дежурниот полицаец ги разгледуваше извештаите од денот кога заѕвони телефонот. Од другата страна се слушна [...]

Тоа утро во полициската станица владееше тивка, речиси поспана атмосфера. Надвор дуваше влажен ветер, а улиците беа празни. Внатре, најгласниот звук беше тиктакањето [...]

Се случи во мирно маало, од оние каде навечер се слуша само шумолењето на лисјата и ретките чекори на доцните минувачи. Никој не [...]

Никогаш не би помислил дека едно обично патување со авион може да се претвори во ситуација од која срцето ќе ми забрза. Сè [...]