На гробиштата тој ден владееше тишина. Сонцето нежно продираше низ гранките, а лесен ветер го носеше мирисот на свежо ископана земја. Сè изгледаше обично, како на стотици други погреби: роднините со солзи во очите, соседите стоеја во молк, а свештеникот тивко ја изговараше молитвата. Но она што се случи само неколку моменти подоцна ја урна целата смиреност и ја претвори церемонијата во сцена што никој никогаш нема да ја заборави.

Шокантниот миг

Кога гробарите го спуштија малиот ковчег во јамата, земјата одеднаш почна да се движи. Никој не разбра што се случува. Од лабавата почва почнаа да излегуваат десетици змии. Тенки и дебели, сиви и црни — се извиваа, шушкаа и ги креваа главите. Некои се лизгаа директно по ковчегот, како да сакаа да погледнат внатре.

Толпата се повлече во ужас. Жените пискаа и побегнаа чекор назад, мажите се обидоа да ги истераат, но безуспешно. Змиите како да ја бранеа гробницата. И тогаш се појави нешто уште пострашно: од пукнатините во земјата почнаа да излегуваат црни скорпии. Нивните блескави оклопи се искреа на сонцето, а опашките со отровни жала беа кренати подготвени за напад.

Паника меѓу луѓето

Свештеникот, држејќи го крстот, пребледе и застана на половина молитва, со рака што му се тресеше. Луѓето се гледаа меѓусебе, шепотејќи во страв. „Ова е знак!“, извика некој. „Душата на детето не најде мир,“ додаде една старица. Толпата остана вцепенета, парализирана од страв и збунетост.

Она што требаше да биде мирно збогување, се претвори во кошмарна сцена. Се чинеше дека самата земја се бунтува против она што се случуваше.

Задушлива атмосфера

Некои луѓе побегнаа од гробиштата во паника, други се прекрстија и плачеа. Имаше и такви што се обидоа да најдат логично објаснување. Но дури и најрационалните замолкнаа кога змиите и скорпиите продолжија да го опкружуваат ковчегот, како привлечени од некаква невидлива сила.

Страшното откритие

Конечно, еден маж се осмели да ја прегледа почвата. Тогаш се откри дел од вистината. Под местото каде што беше ископан гробот постоела природна празнина, вид скривалиште за отровни суштества. Со копањето, гробарите го нарушиле нивното „гнездо“ и ги ослободиле неговите опасни жители.

Но фактот што нивното појавување се совпадна токму во мигот кога ковчегот ја допре дното на јамата изгледаше премногу морничаво за да биде само случајност.

Последици

Погребот мораше да биде прекинат. Долго време никој не се осмелуваше повторно да се приближи до гробот. Некои шепотеа за клетви и предзнаци, уверени дека духот на детето ги повикал тие суштества. Други се држеа до рационалното објаснување, но дури и тие признаваа дека сцената била толку застрашувачка што не можеше лесно да се објасни со проста случајност.

Приказната брзо се рашири низ целата околина. Луѓето расправаа, се караа, измислуваа теории — за божја казна, клетва или за сурова игра на природата. Но едно остана јасно: гробиштата каде што се случи тоа повеќе никогаш нема да бидат сметани за обично место. Дури и преку ден, многумина сега ги избегнуваат.