Современата естетска хирургија денес овозможува луѓето целосно да го променат својот изглед. Она што некогаш изгледаше невозможно – нов нос, обликувано лице, измазнета кожа – сега е рутина за оние кои сакаат да го променат телото по сопствена мерка. Но приказната на Џордан Џејмс Парке од Обединетото Кралство е многу повеќе од физичка трансформација. Таа е вистинска слика на опсесија, загубена личност и силна желба да се стане некој друг.

Од млади години, Џордан бил фасциниран од светот на славните личности, модата и гламурот. Но најголемо влијание врз него имала една личност: Ким Кардашијан – симбол на модерната убавина и луксузниот начин на живот.

Часови и часови минувал гледајќи ја реалити-серијата за семејството Кардашијан, прелистувал списанија, проучувал секој детал од нејзиното лице и тело. Од обожување, интересот прераснал во опсесија.

„Не сакам да бидам јас. Сакам да бидам таа“, отворено изјави Џордан во едно интервју.

Трансформација од 150.000 долари

За да го оствари својот сон, Џордан потрошил над 150.000 долари на пластични операции и козметички третмани. Станува збор за целосна, внимателно планирана физичка промена. Неговиот список вклучува неколку ринопластики, контурирање на лицето со филери, ботокс, тетоважа на веѓи и усни, ласерско измазнување на кожата и уште многу процедури.

Секоја интервенција била чекор поблиску до идеалот што го замислувал – да изгледа како Ким Кардашијан. Но секој чекор во таа насока значел и оддалечување од сопствениот идентитет.

Граница меѓу изразување и самозаборавање

Оваа приказна го отвора прашањето: кога желбата за промена станува опасна? Во свет каде што социјалните мрежи, филтрите и фото-едиторите наметнуваат „совршен“ изглед, луѓето сè почесто се чувствуваат недоволно добри. Особено оние со ниска самодоверба или емоционални празнини лесно паѓаат во замката да сакаат да бидат некој друг.

Џордан не е единствен пример. Сè повеќе луѓе низ светот се подложуваат на екстремни естетски интервенции за да личат на славни личности, кукли, па дури и измислени ликови. Станува збор за психолошки феномен познат како телесна дисморфија или нарушување на идентитетот, каде што човекот повеќе не се прифаќа себеси.

Илузијата на славата

Светот на славните изгледа совршено однадвор – но зад таа слика стојат тимови од стилисти, хирурзи, шминкери и дигитални уредници. Ким Кардашијан, како и многу други ѕвезди, е свесна за јавниот имиџ што го негува, но таа не се откажува од сопствениот идентитет.

Џордан, пак, тргна во сосема поинаква насока – сакаше целосно да се претвори во таа личност, дури и по цена да ја изгуби сопствената.

Огледало на нашето време

Приказната на Џордан Џејмс Парке е симптоматична за времето во кое живееме – време каде што изгледот често вреди повеќе од автентичноста. Наместо да ја славиме индивидуалноста, често ја наметнуваме униформноста. Наместо прифаќање, промовираме копирање.

И нема ништо лошо во тоа човек да сака да се промени. Но таа промена треба да доаѓа од љубов кон себе, а не од омраза кон тоа кој е.

Заклучок

„Сакам да бидам таа“ не е само шокантна изјава. Тоа е крик за прифаќање. Потреба да се биде забележан, сакан, вреден – преку туѓ изглед. Во време кога вредноста се мери во лајкови, а убавината се филтрира, најхрабриот чекор е да се биде свој.

Бидејќи ниту една копија, колку и да е совршена, не може да го надмине вредноста на оригиналот.

Можеби не треба да се прашуваме „како да станам некој друг“, туку „како да го засакам тоа што сум“.