Родителите се сеќаваат на првите моменти по операцијата како на време полно со мешани чувства – олеснување, страв, радост и длабока тага истовремено. „Кога првпат ги видовме по операцијата, двете ги отворија очите и нè погледнаа – и веднаш знаевме дека борбата не завршува тука, туку штотуку започнува,“ раскажува мајката со солзи во очите.

Операцијата била екстремно ризична. Хирурзите морале да го разделат сложениот систем на крвни садови, нерви и мозочна ткиво кои девојчињата ги делеле. Секоја грешка можела да значи смрт или сериозни трајни последици. Сепак, тимот од искусни лекари, кој месеци се подготвувал за интервенцијата, успеа во невозможното – ги одвои двете мали сестри и ги зачува нивните животи и основни мозочни функции.

По операцијата започна нов, многу тежок живот. Девојчињата требаше повторно да учат да дишат, да голтаат и дури да координираат движењата кои за другите деца се сосема природни. Секој ден беше борба, секој мал напредок се прославуваше како победа. „Да ги видиш како се смеат и се движат самостојно, беше нешто што не може да се опише со зборови. Како да се родил светот одново,“ додава таткото.

Но, покрај медицинскиот чудо, дојде и сенката на реалноста – психичка и физичка исцрпеност, бесконечни посети на клиники и рехабилитации. Девојчињата мораа повторно да учат сè што другите деца го прават природно – да стојат, да одат, да зборуваат. Секој ден беше исполнет со болка, солзи и понекогаш очај. Сепак, тие никогаш не се откажаа. Нивната решителност инспирираше лекари, медицински сестри и нивната сопствена фамилија.

Светот скоро веднаш дозна за нив преку медиумите и социјалните мрежи. Луѓето беа фасцинирани не само од медицинското чудо, туку и од храброста и истрајноста на овие мали борки. Психолозите кои работат со нив велат дека нивната приказна може да го промени животот – учи на вредноста на животот, храброста и вербата дека од најтемните ситуации може да излезе светлина.

Денес, неколку години по операцијата, сестрите се не само преживеани, туку и вистинска инспирација. Тие научија да одат, зборуваат и да се играат како обични деца. Нивната врска, сепак, не е само биолошка – тоа е врска која преживеа екстремен тест, болка и чудо. Фамилијата признава дека секој ден со нив е потсетник дека животот е кревок, но истовремено неверојатно силен.

Приказната на овие девојчиња шокира и фасцинира – потсетува дека границата помеѓу животот и смртта, помеѓу невозможното и можното е многу тенка. Тоа е вистинско драма која не се случува на филм, туку во реалноста, и секој ден кога сестрите ги отвораат очите е мал чудо кое го инспирира светот.

Лекарите и семејството знаат дека нивната борба не завршува – потребна е физичка и психичка грижа уште многу години. Но, надежта, храброста и неверојатната сила на овие две мали девојчиња покажуваат дека животот, иако понекогаш суров и неправеден, може да изненади на најневеројатни начини.