Големата сала одекнуваше од радосни разговори, смеење и бучава. Се слушаа шепотења, кликови од телефони, весела музика – атмосферата беше свечена, исполнета со возбуда и очекување. Сите беа убедени дека ќе бидат сведоци на најсреќниот ден во животот на младенците. Но за миг, празничната радост се претвори во сцена што никој никогаш нема да ја заборави.

Совршен почеток

Невестата стоеше веднаш до младоженецот, цврсто ја држеше неговата рака. Нејзиниот снежнобел фустан се спушташе до подот, долгата веленца се преливаше во светлината. Таа се насмевнуваше, но во очите ѝ се криеше сенка на вознемиреност.

„Сè ќе биде прекрасно,“ шепна младоженецот, Александар Николаевич, стискајќи ѝ ја дланката.

Таа едвај приметно кимна… и токму тогаш се случи нешто неверојатно.

Првото движење

Нешто се помрдна. Не зад неа. Не покрај. Туку директно под фустанот.

Движењето беше нежно, скоро незабележливо, но премногу реално за да биде случајност. Како под ткаенината да се криеше нешто живо.

Невестата се тргна назад, очите ѝ се раширија. Александар се вцепени.
„Што се случува?“ праша, гласот му подзадрхте.

Таа не успеа да одговори. Тканината повторно се помрдна, овојпат појасно. Фустанот затрепери, како да сокриваше тајна.

Салата одеднаш занеме.

Мртва тишина

Подружничката, Екатерина Сергеевна, со ужас ја покри устата со рака. Тетка Ана Петровна се прекрсти со треперливи прсти. Се спушти такво молчење што на сите им застана здивот.

Лицето на младоженецот побеле како креда.

Невестата стоеше вкочанета, не смееше да мрдне. Стравот ѝ се ширеше низ целото тело. Сите гости гледаа, неспособни да трепнат, чекајќи следниот миг.

Тогаш се слушна шушкање. Тивко, но јасно.

Никој повеќе не се сомневаше: под фустанот навистина имаше нешто.

Моментот на шок

„Ова е… некаква шега?“ прошепоти кумот, Игор Владимирович, гледајќи околу себе.

Но никој не се насмевна. Никој не се помрдна.

И тогаш фустанот се затресе силно, толку силно што веќе немаше место за сомнеж. Гласови на ужас избувнаа од сите страни. Жени извикаа, мажи се загледаа едни во други, деца се скрија во рацете на родителите.

Младоженецот стоеше неподвижен, бел како ѕид.

Што навистина се криеше под фустанот?

Гласини веднаш се раширија. Некои тврдеа дека мало маче незабележано влегло во салата со корпите со цвеќе и се протнало под облеката. Други, поверливи, шепотеа дека тоа е лош знак, предвестник на несреќа за бракот.

Невестата трепереше, едвај стоеше на нозе. Атмосферата беше напната до крај. Секој во салата знаеше дека е сведок на нешто необично, нешто што ќе остане запаметено засекогаш.

Завршница што не се заборава

Иако мистеријата подоцна беше разрешена, сликата на фустанот што се тресе и младоженецот што побелел ќе остане врежана во сеќавањата.

Обредот продолжи, но ништо не беше исто. Смеењето звучеше присилено, музиката премногу гласна, аплаузот празен.

До ден денес оваа приказна се прераскажува. Некои ја спомнуваат со нервозна насмевка, други сè уште чувствуваат студ при самата помисла. Но едно е сигурно: во денот што требаше да биде симбол на љубовта и среќата, младенците станаа јунаци на тајна што ја засени целата свеченост.