Утрото започна како секое друго во итната служба на една болница во мал македонски град. Медицинскиот персонал се занимаваше со секојдневните случаи – падови, температура, лесни повреди. Но наеднаш, вратите се отворија и влезе голем германски овчар, вознемирен, со забрзано дишење и разбуден поглед. Зад него, едно мало момче од околу шест години, со изгребано лице и калливи раце, се движеше бавно, тресејќи се.

Ниту еден збор, ниту едно лаење. Само тишина исполнета со молба. Кучето се сврте кон момчето, па кон медицинарите, и го туркаше детето со муцката, како да вели: „Спасете го. Немаме друг.“

Ниту еден возрасен – само дете и куче

Персоналот реагираше веднаш. Детето беше внесено внатре, каде што беше прегледано. Имаше скршен зглоб, неколку рани и симптоми на хипотермија. Но она што најмногу ги потресе сите беше првата реченица што ја изговори детето:

„Не оставајте го Рекс надвор…“

Така дознаа – кучето се вика Рекс. Но никој уште не знаеше што точно се случило.

Пат низ мракот и стравот

Со помош на полицијата, подоцна беше откриено дека детето се вика Матеј Л., и по смртта на своите родители, живеело со дедото во рурална област, длабоко во шумата. Претходната ноќ избила силна бура. Дедото починал од срцев удар.

Матеј останал сам. Без струја, без сигнал, без соседи. Само со Рекс, семејното куче.

11 километри надеж

Матеј решил да оди по помош. Рекс го водел преку кал, преку паднати дрвја и студ, повеќе од 11 километри до најблиската болница. Кога момчето паднало – Рекс го дигал. Кога запирало – го охрабрувал. И кога стигнале до болницата – Рекс влегол прв.

Чекање што ги скрши и најсилните

Додека Матеј бил третиран, Рекс седел пред вратата на итната служба. Часови поминале, но тој не мрднал. Не јадел, не пиел, не спиел. Само чекал.

Шест часа подоцна, кога лекарите му дозволиле влез, се случил момент што никој нема да го заборави.

Рекс влегол тивко. Матеј ја подигнал раката во гипс. Кучето ја лижнало нежно и легнало крај креветот. Првпат од кога го изгубил дедото – детето заспало мирно.

Рекс не е само куче – тој е херој

Приказната брзо се прошири. Илјадници луѓе испратија пораки, подароци, понуди за помош. Но Матеј имаше само една желба:

„Сакам да бидам со Рекс. Тој ми е сè што имам.“

Социјалните служби потврдија дека Матеј и Рекс нема никогаш да бидат разделени. Заедно поминале низ болка, страв и загуба – и само заедно ќе продолжат.