Секојдневно гледаме разни животни на улиците.
Повредени кучиња, изгубени мачки, понекогаш и еж кој не може да најде пат назад.
Но никогаш елен.

И не каков било — туку млад, мирен, како да знаеше точно каде доаѓа.

Тоа утро, пред влезот на ветеринарната клиника, се случи нешто што не можевме ни да го замислиме.
И она што го откривме на неговата задна нога?
Нè остави без зборови.

Почетокот на нешто необично
Беше тивко утро. Сè уште без пациенти. Колешката приготвуваше лекови, а јас прелистував евиденција.
Тогаш го слушнавме.
Лесно тропање на стаклената врата.

Кога се свртев, очекував куче, можеби изгубено маче.
Но не…
Таму стоеше елен.

Тој не се плашеше
Стоеше мирно. Нè гледаше право в очи.
Ниту бегаше, ниту се тресеше.
Само… чекаше.

Ја отворив вратата полека.
Очекував да побегне.
Но наместо тоа, тој влезе. Сам. Мирно. Достоинствено.

Целата клиника замолкна.

Тогаш го видов
Се доближив до него. Неговата кожа беше убава, со светли дамки. Младец, можеби година-две стар.
Ја испружив раката, ја ставив врз неговиот врат.
Тој не се помести.
Но кога погледнав надолу, кон задната нога…

Се вкочанив.

Нешто беше заврзано околу неговата нога
Не беше ниту жица, ниту медицински појас.
Беше… ракотворен нараквица.
Од конец, со црвени и црни мониста.
И на неа — метална плочка.

Го земав внимателно во рака.
На плочката пишуваше:

„За мојот син – врати се еден ден. Мама.“

Не постоеја повеќе сомнежи — веднаш ја повикавме полицијата
Не беше случајност.
Не беше само диво животно.
Тоа беше порака.

Полицијата дојде брзо.
Кога го видоа нараквицата – се сменија лицата на сите.
Затоа што…

Пораката се совпаѓаше со податоците за жена исчезната пред седум години, во планински предел на 50 километри од нашата клиника.

Врска што не може да се објасни
Жената била мајка на тогаш 9-годишно дете. Заминала на пешачење и никогаш не се вратила.
Нејзиниот син носел идентична нараквица – и мислел дека има само една.

Но сега…
Втората била на ногата на елен.

Како стигнала таму?
Кој ја заврзал?
И зошто токму елен ја донел токму до ветеринарна клиника?

Случајот е повторно отворен
Појавата на еленот не е игнорирана. Полицијата повторно ги отворила досиејата.
Жената сè уште е пријавена како исчезната.
Но сега… постои трага.

Нешто — или некој — сакаше да каже нешто.

Последниот поглед
Пред да биде вратен во дивина, еленот седеше неколку часа во дворот на клиниката.
Ни јадеше, ни се поместуваше. Само гледаше.

А потоа, на заминување — се сврте.
Го фати нашиот поглед.
И ја спушти главата.
Како поздрав. Како прошка. Како збогум.