Понекогаш најопасните предупредувања не доаѓаат со силен бол, туку со тивка, постојана непријатност. Она што изгледа како обичен стрес, лоша перница или замор, може да биде знак за нешто многу посериозно. Оваа вистинска приказна ја покажува токму таа реалност — и колку е важно да ги слушаме сигналите што ни ги испраќа телото.

Сè почнува како нешто „нормално“
Марина (име променето од лични причини) е 27-годишна млада жена. Активна, здрава, работи од дома, практикува јога, живее урамнотежен живот. Еден ден почнува да чувствува непријатна болка во вратот — ништо сериозно, само мала непријатност по будење. Со текот на деновите, болката станува сè поизразена и постојана.

— „Мислев дека е од перницата или позицијата во спиење. Земав аналгетик и продолжував понатаму. Не размислував многу,“ раскажува Марина.

Околу две недели го игнорирала проблемот, додека еден вечерен разговор не променил сè.

Еден поглед — и аларм
Една вечер му се пожалила на своето момче Алекс, кој работи како масер. Тој предложил да ѝ го провери вратот. Кога ја завртел настрана и ја погледнал, веднаш забележал нешто необично.

На основата на черепот, од страната на вратот, имало мала, тврда, неподвижна грутка. Не беше црвена, не болеше на допир, но изгледаше сосема неприродно.

— „Одиме во болница. Веднаш,“ ѝ рекол решително.

Неочекувана дијагноза
Во итната служба ѝ направиле магнетна резонанца. По неколку часа, лекарите поставиле дијагноза: глиом во цервикалниот (вратниот) дел од рбетниот мозок — тумор кој растел во рбетниот канал и вршел притисок врз нервите.

Тој притисок ја предизвикувал болката. Опасноста била голема: ако Марина продолжела да ја игнорира болката, можела да се соочи со трајно оштетување на нервите или дури и делумна парализа.

— „Кога слушнав ‘тумор’, ми застана срцето. Не пушам, не пијам, вежбам. Немав поим дека нешто такво може да ми се случи,“ вели таа.

Итна операција — и нов почеток
Следела итна операција, која траела неколку часа. Тимот успеал да го отстрани туморот без да ги оштети чувствителните структури на рбетниот мозок. Потоа следувала рехабилитација, а за неколку недели — целосно опоравување.

Денес Марина е здрава, води нормален живот и ја раскажува својата приказна за да ги предупреди другите: телото секогаш ни зборува — прашањето е дали ние го слушаме.

Приказна што стана вирална
Откако закрепна, Марина ја сподели својата приказна на социјалните мрежи. Илјадници луѓе ја споделија, коментираа, се препознаа во нејзиниот случај. Некои откриле свои симптоми, некои закажале лекарски прегледи токму поради нејзините зборови.

Причината за виралноста е едноставна: нејзината приказна е вистинита, блиска, човечка. Ни покажува дека малите знаци можат да кријат големи опасности.

Што треба да запаметиме сите
Современата медицина сè почесто дијагностицира сериозни состојби кај млади луѓе — не поради лош животен стил, туку поради предоцна препознавање на симптомите.

Никогаш не игнорирајте:

Постојана болка во одреден дел од телото;

Пецкање, вкочанетост, слабост во рацете или нозете;

Масички под кожата што не се повлекуваат;

Хроничен замор без очигледна причина;

Проблеми со рамнотежа, вид или координација.

Побарајте лекарска помош — подобро е непотребна контрола отколку фатално задоцнување.