Сè започна како обичен вечер. Марк, тих и повлечен човек од мало село во француските Алпи, се враќаше дома по позната патека низ шумата. Воздухот мирисаше на свежо смрека и влажна почва по краткотрајниот дожд. Во една од карпите забележа нешто мало, мокро и треперливо.

Маче, помисли тој. Оставено, слабо и без помош. Без двоумење го зеде, го зави во јакната и го однесе дома. Но, она што го најде не беше обично маче. Тоа што го криеше ова мало суштество ќе предизвика вистинска револуција во научниот свет, медиумите и дури и во владините кругови.

Ветеринарот веднаш забележа нешто необично
Наутро, Марк го однесе животното кај локалниот ветеринар. Очекуваше брз преглед и можеби некоја вакцинација. Но, кога ветеринарката ја отвори кутијата, нејзиното лице побелее.

Се замисли, па тихо рече:
— „Ова не е маче. Всушност, не сум ни сигурна дали е позната животинска врста.“

Ова беше почеток на мистерија која ќе привлече внимание на експерти од целиот свет.

Генетските тестови открија нешто неверојатно
Животното имаше карактеристики слични на мачка — заострени уши, зелени очи, глатко движење — но неговото тело беше необично. Долги нозе, необичен крзнен узорок и очи кои светкаа како сафир.

Генетски тестови покажаa дека ДНК-то од животното делумно одговара на домашната мачка (Felis catus), но останатите делови потекнуваат од вид кој се сметаше за исчезнат пред повеќе од сто години — Felis lybica europaea, древен европски дивеч.

Покрај тоа, во геномот беа пронајдени мутации кои претходно никогаш не биле забележани. Ова животно не беше само преживеано, туку претставуваше нова гранка во еволуцијата на мачките.

„Сафир“ стана славен и привлече внимание ширум светот
Марк го нарече животното „Сафир“ поради неговите светлечки очи. Сафир беше пренесен во специјален центар за истражување, а Марк го сподели својот приказ на социјалните мрежи.

За само неколку дена, петиција со повеќе од 130.000 потписи бараше Марк да може да го посети Сафир. Медиумите и научниците беа фасцинирани.

На крајот, беше создаден заштитен простор во природата каде што Сафир може да живее полуслободно, а Марк доби дозвола редовно да го посетува.

И тогаш се појавија други…
Сведоштва за необични мачки почнаа да пристигнуваат од планинските предели. Една камера сними слика од слично животно со истите светлечки очи.

Научниците поставија фотопасти на повеќе локации и наскоро забележаа други слични суштества.

Се појави теорија дека ова е населба од древни мачки, кои со децении успеале да останат скриени од човечкиот поглед.

Што уште кријат европските шуми?
Приказната за Марк и Сафир не е само за спасување животни, туку и за ново поглавје во природната историја.

Доколку ваков вид можеше да се сокрие толку долго, што друго сè ни останува да откриеме?

Сафир сè уште живее во заштитена средина. Марк секој ден се враќа на истата патека каде што го пронајде.

Тој вели дека понекогаш чувствува дека не е сам. Понекогаш слуша шумови во шумата, а понекогаш — го гледа тој посебен сјај во темнината.

— „Никогаш повеќе не сум сам,“ шепоти тој.